AMvB Dierwaardige Veehouderij

Reactie

Vraag1

Het plan van minister Wiersma voldoet niet aan de eisen van dierwaardig houden. De volgende fundamentele aspecten ontbreken:

Moederzorg: Deskundigen benadrukken dat het voor de ontwikkeling van kalveren van groot belang is dat ze opgroeien bij hun moeder. Toch biedt dit voorstel geen garantie dat moeder en kalf samen kunnen blijven. In een veehouderijsysteem dat het dierenwelzijn serieus neemt, worden moeder en nageslacht niet gescheiden.

Sociaal gedrag: Kalveren zijn sociale dieren die van nature in een groep leven. Dit voorstel laat echter nog steeds toe dat jonge dieren afzonderlijk in kleine hokken worden gehouden. Het onthouden van sociaal contact veroorzaakt stress en lijden – dat is onaanvaardbaar.

Toegang tot de wei: Voor runderen is grazen niet alleen natuurlijk, maar ook noodzakelijk gedrag. Desondanks stelt het voorstel geen verplichting in tot weidegang voor koeien en kalveren. Stierkalfjes brengen hun hele leven door op betonnen vloeren, zonder ooit frisse lucht of gras onder hun poten te voelen.

Voedingsgezondheid: In de vleeskalverhouderij krijgen kalfjes bewust voeding met te weinig ijzer, waardoor ze vaak chronische bloedarmoede ontwikkelen. Daarnaast veroorzaakt het gebrek aan fatsoenlijke kwaliteit ruwvoer bij veel dieren pijnlijke maagzweren. Elk kalf verdient toegang tot voedzaam en vezelrijk voer zoals gras en hooi.

Comfort en hygiëne: Kalfjes verblijven vaak op harde, roostervloeren die bevuild zijn met mest. Dit is verre van een comfortabele rustplek. Een diervriendelijke omgeving betekent een schone, zachte ligruimte, bij voorkeur op stro of in de wei.

Buitenlucht: Buitenlucht en ruimte om te bewegen zijn basisbehoeften van elk dier. Als dieren hun hele leven binnen opgesloten zitten, is er geen sprake van een respectvolle omgang met hun welzijn.